Loading...
nl

Angst aanvallen en hoe ermee om te gaan

LPChip
LPChip dec 3 '06
Aan de hand van het welkomst topic van Mirreke , heb ik besloten er een topic voor toe te weiden.

Mijn doel is om gezamelijk onze ervaringen te delen met angst aanvallen en hoe je ermee bent omgegaan. Hierdoor kan een ander misschien een tip en herkenning vinden wat hem/haar weer verder kan helpen. :)


---------------------

Mijn eerste ervaring

Mijn eerste ervaring was op de middelbare school tijdens een schoolfeest. Er was een disco gaande waar veel hoge tonen en weinig bass waren en veel felle lichten. Het was thevens de eerste disco waar ik heen ging met een bril en daardoor dingen weer goed en helder zag.

Het feest was als volgt opgezet: In de grote schoolkantine/aula werdt de disco gehouden. De kantine waar je dingen kon kopen was dicht bij de ingang van de aula, en aan de andere kant stonden de DJ's te draaien. In de aula was het donker en druk. (dus hoog contrast van felle lichten/donker/druk/harde muziek, etc..) En in de gang was het licht, muziek was wel te horen maar lang zo hard niet.

We waren dan ook veel op de gang, maar goed, je wil wel af en toe wat drinken. Toen ik naar binnen ging om wat te drinken en in de rij stond voor de kantine, kreeg ik mijn eerste angst aanval. Ik werdt duizelig en had het gevoel dat ik flauw ging vallen. Ik heb me toen sterk geconcentreerd om niet van m'n stokje te gaan, heb toen wat te drinken gekocht en ben direct weer terug de gang in gegaan.

Later toch nog een keer geprobeerd de aula in te gaan, maar dat gevoel kwam lichtjes terug. Ik dacht bij mijzelf, als ik nu door ga dan gaat het mis.

In eerste instantie dacht ik zelf aan epilepsie, maar later ben ik erachter gekomen dat dat niet zo is.

Als klap op de vuurpijl heb ik die avond ook mijn eerste migraine aanval gehad.
Delen:
Mirreke
Mirreke dec 3 '06
Ik voel me zeer vereerd... er zullen veel mensen hierbij gebaat zijn. Veel mensen hebben hier wat aan, alleen al het idee dat het "genezen" is of mee te leven valt. Ik weet wel dat ik het zeer prettig vindt.
Hele goeie zet LPChip!!!
Mirreke
Mirreke dec 3 '06
Mijn allereerste aanval.
We waren op de camping bij de ouders van mijn man. We hadden de hele dag gezwommen want het was gigantisch heet buiten. Tegen de avond gingen we wat eten. Ik heb toen een broodje garnalensalade op. Het was heerlijk. Op een gegeven moment werd ik helemaal niet lekker. Ik dacht dat het aan het broodje lag, hitte en garnalen. Ik begon helemaal te zweten en ik werd hartstikke bang. We zijn in de auto gesprongen en naar huis gereden. Dat was een kwartiertje rijden. Ik heb het nooit zo op bruggen gehad en we moesten een brug over om in onze woonplaats te komen. En toen we op de brug reden moest ik overgeven. Eenmaal thuis ben ik gaan liggen en had moeite met mijn ademhaling. Ik wist niet wat me overkwam. De volgende dag was de misselijkheid weg. Maar ik kon nog steeds niet normaal ademen. Ik liep buiten met de hond toen ik ineens weer benauwd kreeg en meteen werd ik gigantisch bang. Na 3 dagen ben ik naar de huisarts gegaan want ik snapte niet wat ik had. En hij vertelde me dat ik paniekaanvallen had gehad. Met hyperventileren. Of hyperventilatie met paniekaanvallen want wat er nou eerder was weet ik nog steeds niet zeker. En daar ging ik, met een recept voor 20 mg Paroxetine en oxazepammetjes voor de aanvallen.....
LPChip
LPChip dec 3 '06
Ik was een keer op vakantie in Zandvoort waar in de stad een groot ammusementen centra is. Ik ging daar heen met mijn vader en mijn broer. Bij binnenkomst voelde ik me al niet op mijn gemak, maar ik kon me door concentratie en ademhalings oefeningen redelijk kalmeren waardoor het dragelijk was.

Er was veel lawaai van mensen en veel licht effecten.

Op gegeven moment was er een apparaat in de vorm van een stoel met twee metalen palen erop. Deze palen gaan trillen als je ze vast pakt, en dan is het de bedoeling om dat zo lang mogelijk vast te houden.

Je raadt het al: het ziet eruit als een electrische stoel, alleen dan als ammusement.

Dit apparaat genereerde ook veel herrie om het maar zo te zeggen, en werdt door veel mensen bekeken.

Op gegeven moment ging mijn broer er op, en tja, dan kijk je wel. Toen hij op het apparaat zat kreeg ik een angst aanval. Mijn hart ging sneller kloppen en ik moest en zou daar weg, maar dat kon niet. Gelukkig merkten mijn vader en broer dit op en vroegen wat er was. Ik vertelde dat ik me niet lekker voelde en niet op mijn gemak enzo. Ik ben daar even op de grond gaan zitten maar kon niet genoeg spanning afschudden. Ik moest daar gewoon weg.

We zijn toen weggegaan.
Mirreke
Mirreke dec 3 '06
Ik was thuis. Onze dochter was maar een paar maanden oud. Ze lag boven op bed en ik was gewoon wat aan het huishouden toen ik ineens een angstaanval voelde opkomen. Ik werd zo eng en akelig dat ik dacht dat het licht uit zou gaan. Mijn hart ging tekeer!! Ik heb toen de ambulancendienst gebeld. Ze hadden toen geen ambulance in ons dorp, die waren allemaal onderweg dus hebben ze mijn huisarts gebeld die mij weer opbelde. Hij vertelde dat ik niks "ernstigs" had maar "gewoon" een angstaanval. Ik moest maar een oxazepam nemen en rustig gaan liggen op bed.
Mirreke
Mirreke dec 3 '06
Een keer op een verjaardag van een vriendin. Bij binnenkomst werd ik al niet lekker. Ik had natuurlijk ook thuis al lopen denken, als het maar goed gaat, als ik maar geen aanval krijg. Nou ik had een cola voor mijn neus gekregen en zat net zoals iedereen aan een lange tafel. Ik hoorde niks meer alleen maar gepraat, het werd een geroezemoes van gepraat. Lepeltjes in de koffiekopjes. Veel te druk binnen en ik kreeg vluchtgedrag. Na 15 minuten stond ik alweer buiten. Kokhalzend ben ik naar huis gelopen, toen ik thuis kwam was ik klam van het zweet en bekaf.
Mirreke
Mirreke dec 3 '06
Vorig weekend.
We zijn een weekend naar Landal geweest. Gek genoeg had ik wel last van zenuwen maar verder ook niks. Gewoon daar naar toe gegaan. Lekker in het huisje gezeten, gewandeld in het bos enzo. De plaza kon ik wel doorheen lopen maar daar eten of wat drinken was nog te hoog gegrepen voor me. En daar had ik ook vrede mee. Ik ben zelfs alleen een keer daar boodschappen gaan doen in de supermarkt. Alleen de ochtend van vertrek. Het schoot al door mijn hoofd dat ik tegen de reis op zag. Dat ik wilde dat ik al thuis was. Dus we reden op een gegeven moment aan, maar toen we bij Venlo de snelweg opgingen en ik zag dat het ruim 44 km tot nijmegen was ging ik aan het hyperventileren. Ik zag allerlei rampscenario's, ik in de berm, plat liggend met de ambulance erbij enz enz. Toen ineens moest ik kokhalzen. Ik heb echt mijn best moeten doen om mijn gedachten om te buigen en mijn ademhalingsoefeningen doen om mijn adem onder controle te krijgen. Dit lukte toen we in de buurt van Nijmegen kwamen. Toen werd ik rustiger omdat ik wist dat we na 15 minuutjes ongeveer thuis zouden zijn.
JulienMoorrees
JulienMoorrees dec 3 '06
Goh wat erg als je dit zo leest. Toch herken ik ineens iets waarvan ik een paar jaar geleden wel last heb gehad, en nu pas begrijp dat dat een hele lichte vorm van angstaanvallen zijn geweest. Dit is ongeveer een jaartje of 6 geleden toen ik nog naar het HBO ging. Ik had op sommige ochtenden voordat ik wegging een enorm drukkend gevoel op mijn keel, en het gebeurde toen ook wel regelmatig dat ik moest overgeven. Ik heb eigenlijk (en nu nog niet) begrepen waar dit vandaag komt. Misschien een lichte vorm van faalangst, hoewel ik nu niet zou weten waarvoor? Gelukkig heb ik er nu geen last meer van. Een enkele keer voel ik wel dat dichtknijpende gevoel opkomen, maar dan is het een combi van weinig slaap, stress, en veel spirituele activiteit van hierboven. Ik haal dan even rustig adem en dan zakt het weg. Ik heb dit denk ik iets van 4x nog maar gehad na die 6 jaar dus gelukkig ben ik ervanaf.
jo
jo dec 3 '06
de eerst keer was ook op school in de kantine ik liep erdoor en ik moest echt weg! ik duwde iedereen aan de kant om erdoor te komen. ik heb daarna tegen niemand iets gezegt een tijdje later wel tegen mijn vriend. ik ging die kantine echt niet meer in! daarna met uitgaan, wat ik dus ook al niet meer ging doen. toch met carnaval weer gaan. en weer moest ik daar weg. het ergste was in den bosch in de brabant hallen was een soort beurs en ontzettend druk. ik ging heel zelf verzekerd naar binnen maar ik stond in de rij en werd helemaal hysterisch en heb iedereen aan de kant geduwt om naar buiten te komen waardoor ik dus ruzie kreeg met een man en hem tegen de grond aan duwde. al mijn kracht zat daarin en door de hyperventilatie en angst zakte ik in elkaar en hebben mijn moeder en mijn vriend me naar buiten gedragen. Nu heb ik er nog steeds last van. en heb pas mijn winkelwagen in de winkel laten staan oxazepam werkt goed. maar krijg er niet meer van de docter voordat ik afspraak heb gemaakt met haar om te praten over hoe het komt. ik denk dat ze me in therapie wil hebben..
Gr Jo
LPChip
LPChip dec 3 '06
Ik moet wel zeggen dat als ik de verhalen lees, ik het niet zo extreem heb als jullie.

Tenminste, niet meer. Ik heb nog wel eens een ongemakkelijk gevoel, maar ik zie dat als een waarschuwing, en weet daardoor ergere situaties te voorkomen.

Ik herken wel de situatie in een beurs. Ik ben veel naar de HCC beurs geweest, en had het daar soms ook. Wat ik steeds deed, en dat werkt gewoon ontzettend goed, is concentreren op een item dat daar op een schap ligt, en op die manier alle aandacht weg halen van wat er gebeurd, en alleen nog maar aandacht hebben voor dat ene item, en ondertussen ademhalings oefeningen doen.
Tamara26
Tamara26 dec 3 '06
Het tweede verhaal van Mirreke heb ik exht net zo gehad. Precies hoe je dat beschrijft met dat geluid!

En ja, oxazepam werkt goed, maar neemt niet de oorzaak weg!
En daarbij is t nog hartstikke verslavend ook!
Daarbij vind ik dat als je een kind hebt, ze bijna niet meer kunt nemen, want als je dan moet auto rijden bijv. vind ik t toch gevaarlijk.
Met een kind moet je je kop erbij houden!

Maar dat is mijn bescheiden mening....
Mirreke
Mirreke dec 3 '06
Ben het helemaal met je eens Tamara. Ik heb ook een aantal maanden Ox geslikt. Hallucinaties en de hele kermis erbij! Wat een rommel. En dan weer afbouwen.... dat gaat ook niet over rozen.
Ik ben blij dat ik dat niet meer slik en geen GGZ die mij er nog aan krijgt. Ik moet waarschijnlijk mijn medicatie gaan wijzigen. Ik slik nu nog 10 mg Paroxetine. Echte angst heb ik dan wel niet meer maar goed voel ik me niet. Ben benieuwd wat ze gaan aanraden. Maar die bijwerkingen he de eerste 6 weken, daar zie ik vreselijk tegenop. Ik hoop dat ik het alleen met therapie af kan. 12 december heb ik mijn 2e intakegesprek en mijn man moet dan meekomen. Ik heb trouwens ook om groepstherapie gevraagd.
Liefs Mir
Tamara26
Tamara26 dec 3 '06
Ok, interne groepstherapie? Of sessies? En hoe vaak in de week?
Ach, over die medicijnen moet je niet zo zitten hoor, als je maar kunt functioneren zeg ik maar.
Ik slik er 8 per dag, hou op hou op.
Ook ik baal er elke avond weer van hoor, maar ja, ik heb gewoon geen keus...
Ik moet er gewoon voor mijn kind zijn!
Ja die Ox. dat is wat hoor.
Ik nam ze een tijd om goed te slapen en als ik zo'n aanval had. Was wel zo slim om ze om de dag te gebruiken van het begin af aan. Dan heb je geen last van verslaving en dat klopte. Ik heb er ook geen last van gehad toen ik stopte.
Maar mijn vriend heeft er heel erg last van gehad. Die nam ze ook wat vaker en meer als ik, maar toch. Ik vind t maar niks. En nu met die kleine al helemaal niet meer.
Jij had toch Paroxitine he? Dat is toch gewoon Seroxat?
Ach ja, wat een mens al niet moet doen om zich 'normaal' te voelen...
Maar ben blij dat ik iemand gevonden heb die dat ook heeft met alle indrukken van buitenaf!
Heb nog nooit iemand gesproken die dat ook had!

Nou ja,
Liefs,
mause
mause dec 3 '06
ik kan me de eerste keer nog herinneren dat ik een discotheek was en ergens achterin stond. ik kreeg het toen heel benauwd en werd heel angstig. omdat ik het idee had dat ik niet snel genoeg weg zou kunnen. heb me toen in paniek een weg gebaant naar buiten en ben daar ff rustig gaan zitten. toen ging het wel weer wat beter.

ook heb ik het een keer thuis gehad. ik was alleen. mijn man had nachtdienst en ik lag in bed. toen ik opeens schimmen zag, die vanaf de gang/overloop mijn kamer binnen kwamen. ze kwamen op mij af en ik had het gevoel dat ze mij wat aan wilden doen. ik ben nog nooit zo bang geweest. ik kreeg hartkloppingen, hyperventilatie en moest overgeven van de angst. ben mijn kamer uit gerent naar beneden heb de telefoon gepakt en mijn ouders gebeld. ben toen midden in de nacht in mijn pjama met de hond in de auto gesprongen, heb alle deuren van de auto op slot gedaan en ben naar mijn ouders gereden. toen ik daar aankwam was ik nog in paniek, echt angst. heb ook niet meer geslapen. bah wat een rotgevoel is dat zeg angst.

nu heb ik het nog weleens maar gelukkig niet meer zo vaak.

liefs maureen.
LPChip
LPChip dec 3 '06
Zo zie je maar, denk je iets te ervaren dat alleen jij ervaart, blijken er veel meer mensen het te hebben. :)Ik voel met jullie allemaal mee. Ik ben dan ook erg blij dat ik geen medicatie nodig heb... Lijkt me echt rot.
mause
mause dec 3 '06
ik heb er ook nooit geen medicatie voor genomen. heb het niet zo op medicijnen waar je dingen mee onderdrukt. het kan voor een ander heel goed werken, maar voor mij niet. ben wel blij dat ze bestaan, voor de mensen die er baat bij hebben.
Tamara26
Tamara26 dec 3 '06
Niet alle medicatie onderdrukken je gevoelens hoor. Sommige medicatie vullen net een stof je aan die je niet hebt, of ze stimuleren je hersens om het stof je meer aan te maken die je te weinig hebt........

En ja, er zijn ook medicijnen die de boel verdoven........
mause
mause dec 4 '06
met die laatste heb ik zelf dus moeite. maar ben wel blij dat ze er zijn. maar dat ik er moeite mee heb. komt omdat ook ik een kleintje heb, waar ik met mijn volle verstand bij wil zijn.
Tamara26
Tamara26 dec 4 '06
Echte moeders he?
Mirreke
Mirreke dec 4 '06
Stress/spanning en medicatie breekt idd wel een bepaalde stof af, een hormoon.
Deze is ook weer terug te vinden in B2,B6 en B12 welke ik dus ook weer bijslik (als ik het niet vergeet....)
Mijn B-complex komt uit Duitsland want daar hebben ze bijna het dubbele in mg in de pillen verwerkt. Deze B-complex werken ook super bij kinderen die ADHD hebben bijvoorbeeld.
Pagina's: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Volgende

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki