Voor zij die het niet weten. Martin Luther King was de man die ooit zei 'I have a dream...' een van zijn bekendste citaten vermoed ik.
Hij wilde blanke en gekleurde kinderen hand in hand zien lopen en dat de zwarte mensen gelijk behandeld werden. Hij heeft er zijn leven voor gelaten maar uiteindelijk is het doel bereikt. Onze maatschappij is tov toen inderdaad veranderd en of je nu wit, zwart rood, groen, of geel met blauwe bolletjes bent. Ieder heeft dezelfde rechten en plichten (in Belgie en Nederland allesinds)
Hoewel de samenleving zich daar in de realiteit nog wat aan moet aanpassen, zijn de contouren van gelijke behandeling voor iedereen toch al duidelijk zichtbaar.
Martin Luther King was echter ook iemand die niet geloofde in geweld. Hij geloofde niet in straffen, in geweld met woorden of met daden.
Ze opende daarmee een interesante discussie; Kan je in de huidige samenleving iets bereiken zonder geweld?
Kan je de samenleving verbeteren zonder straffen?
Ze haalde het voorbeeld aan, van een groepje joodse jongeren dat bekogelt werd met stenen (gestenigd werd dus) door een stel allochtone jongeren.
Kan men deze jongeren zonder geweld duidelijk maken dat wat ze deden verkeerd was? Verdienen deze jongeren een straf?
Onze klas was het voor de eerste keer volledig eens met elkaar. Ja!
Maar toen ze vroeg of het ook zonder geweld kon, waren er slechts een paar die het aandurfde om een alternatief te noemen. Maar na alle alternatieven gehoord te hebben. Bleek dat elk alternatief wel een vorm van geweld in hield. Gevangenisstraffen, werkstraffen enz.
Kortom; volgens 'ons' kan deze samenleving er niet op verbeteren zonder dat er een vorm van geweld gebruikt word, al is het maar een lichte.
Toch slaagde Martin Luther King er volgens haar in, om zonder geweld zijn doel te bereiken, een voorbeeld is het feit dat zwarte personen vroeger niet mochten gaan zitten in een bus, Zelfs niet als er stoeltjes over waren. Martin Luther King kwam in opstand en nodigde de zwarte samenleving uit om niet meer met de bus te gaan. Ze gingen te voet, met een auto enz maar niet meer met de bus.
Echter de blanken hadden de kleurlingen nodig, want natuurlijk kwamen ze op deze manier geld te kort, maar ze waren vastbesloten, tot ook zei mochten zitten in een bus zouden ze niet meer met de bus komen.
Een jaar lang (Ik geloof zelfs langer) heeft dit geduurd en uiteindelijk gaven ze toe. Ze mochten zitten in de bus.
Dit was volgens haar geweldloos hun doel bereiken.
Echter vond ik, dat ook dit geweld in hield, want door dit te doen, brachten ze de blanken in een benarde situatie en konden ze niet anders dan toegeven, dus eigenlijk is dit een voorzichtige, subtiele vorm van chantage...En chantage is nog steeds een vorm van geweld dacht ik...
Dat was helaas het moment dat we onderbroken werden omdat het half uur dat ze les zou geven voorbij was.
Ik heb wel een goede oefening Engels gehad gezien de hele discussie in het Engels gebeurde. Maar ik heb geen tegen argumenten gekregen.
Is er iemand op dit forum die haar visie eventueel kan onderbouwen? Of is er iemand die er zijn eigen mening over gevormt heeft en deze graag wil meedelen?
Ik vind het zowiezo wel eens interesant om jullie visie hierover te lezen.
Laat ik, om misverstanden te vermijden, er wel bij zetten dat ik niet wil zeggen dat zijn actie onterecht was, integendeel.
